Άλλο ένα πανέμορφο πολύχρωμο σαββατοκύριακο στη φύση. Ξύπνημα το πρωί με γεμάτα οξυγόνο πνευμόνια, ήπια ζεστό καφεδάκι, φάγαμε μικρά τυροψωμάκια για πρωινούλη, πήρα σακουλίτσες, ένα μαχαίρι και ξεκίνησα να κόψω χορταράκια. Λίγο τα πανέμορφα ανθισμένα τοπία, λίγο η αίσθηση ελευθερίας με έκανε να νιώθω παιδί.
Παρέα με τα μικρά μου ζουζουνάκια οργώσαμε τα βουνά μας. Σας τα έχω συστήσει?
Αυτή είναι η Λιλίτσα μου.
Αυτή είναι η Λιλίτσα μου.
Αυτός είναι ο Περικλάκος μου.....
Γυρίσαμε όλο το πρωί και αποφασίσαμε κάποια στιγμή να γυρίσουμε. Στην Αθήνα πάμε από το ένα στενό στο άλλο και κουραζόμαστε ενώ εκεί κι άλλες 3 ώρες να καθόμασταν δεν καταλαβαίναμε τίποτα....
Η υπόλοιπη μέρα συνεχίστηκε με μαγειρέματα , λίγο μπουζουκάκι από τον πεθερό μου και τραγούδι από τον καλό μου.
Την επόμενη μέρα αποφασίσαμε να βγούμε να ψάξουμε για άγρια σπαράγγια. Δύσκολα να τα κόψεις αφού ζουν μέσα στα αγκάθια αλλά η χαρά μου όταν είδα γεμάτη τη σακούλα με έκανε να ξεχάσω τον πόνο.
Στο γυρισμό μάζεψα αρκετές μαργαρίτες και ανεμώνες για να μπει η άνοιξη μέσα στο μικρό σπιτάκι μας . Τα έβαλα σε βαζάκια και βλέποντάς τα άνοιγε η ψυχή μου. Απίστευτο πως αυτά τα πράγματα σου αλλάζουν την ψυχολογία. Μια βόλτα στο βουνό, λίγα όμορφα λουλουδάκια και είσαι πραγματικά γεμάτος ομορφιά και μέσα στη ψυχή σου!
Πίσω στο σπίτι θέλαμε κάτι να τσιμπήσουμε ελαφρύ. Είχα τα σπαράγγια μου , αυγουλάκια ολόφρεσκα, ολόφρεσκα κρεμμυδάκια από το μποστανάκι μου, οπότε μου φάνηκε καλή ιδέα μια ομελέτα.
Τσιγάρισα το κρεμμυδάκι, έριξα τα σπαράγγια με ελάχιστο νεράκι να μαλακώσουν αφού πρώτα τα έπλυνα καλά και τα έκοψα. Όταν δεν είχε μείνει σχεδόν καθόλου νερό στο τηγάνι έριξα τα αυγουλάκια, αλάτι, πιπέρι και έτοιμη η ομελέτα μου. Έκοψα ντομάτα και αγγούρι, φρέσκο ζεστό ψωμάκι , λίγη φετούλα και ένα ποτήρι μπύρα. Αυτό ήταν υγιεινά, όλα κομμένα και μαζεμένα με τα χεράκια μου και η απόλαυση διπλή.
Μαγειρεύονται και με άλλον τρόπο που μου ήρθε χθες και τελικά ήταν πετυχημένος. Κάποια στιγμή θα σας τον γράψω.
Το απόγευμα αποφάσισα να ασχοληθώ με τα γεράνια μου ,τις τριανταφυλλιές μου , να κόψω λεμόνια να πάρω μαζί μου στην Αθήνα. Κάπως έτσι τελείωσε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο στη φύση. Μετά την ανακαίνιση του σπιτιού στόχος να μείνουμε μόνιμα εκεί. Ελπίζω να τελειώσει σύντομα για να μπορέσουμε να το υλοποιήσουμε.
Μέχρι την επόμενη ανάρτηση να σας έχει ο καλός Θεούλης γερούς και δυνατούς.
Γεια σου Κωνσταντίνα!Χαίρομαι που βρεθήκαμε αλλά ακόμα περισσότερο που είσαι κι εσύ άνθρωπος της φύσης και μοιράζεσαι εικόνες αγαπημένες!Αυτό το σπιτάκι θέλω να το δω και σας εύχομαι να πραγματοποιήσετε τον στόχο σας να μείνετε εκεί.Δεν υπάρχει καλύτερο!Τα μικρά ζουζούνια σου είναι μια γλύκα!Τι μουτράκια είναι αυτά!!!Επίσης να σου πω ότι αν έστω και ένας μου λέει ότι του έδωσα το ερέθισμα να προχωρήσει σε κάτι που σκεφτόταν..ε τότε να γιατί χαίρομαι που μοιράζομαι αυτά που φτιάχνω!!Η χαρά μου απλά δεν περιγράφεται!Καλή συνέχεια σου εύχομαι και θα τα λέμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι κάτι ακόμα.Αν θέλεις,βάλε τους αναγνώστες για να γραφτώ και να λαμβάνω ενημερώσεις σε ότι καινούριο ανεβάζεις.Όχι μόνο εγώ φυσικά αλλά και άλλοι που θα θελήσουν να σε παρακολουθούν!