Λουλούδια παντού!

    Χθες είχα την ανάγκη να βρεθώ κοντά στην πολυαγαπημένη μου Αγία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου. Είναι δίπλα στο σπίτι μου και πηγαίνω αρκετά συχνά. Την εμπιστεύομαι και την αγαπώ. Φοράω πάντα τα φυλαχτά της και νιώθω ότι την έχω κοντά μου. Πάντα βγαίνοντας από το μοναστήρι νιώθω ελαφριά σαν να μου παίρνει όλα τα βάρη. Μεγάλη η Χάρη της. Κάθομαι λιγάκι στην Θαυματουργή της εικόνα και ύστερα φεύγω.

 Έτσι γεμάτη ηρεμία φεύγω από εκεί πιστεύοντας απόλυτα ότι μου δίνει δύναμη σε ότι κι αν κάνω!

       Σήμερα Σάββατο, είπα θα κοιμηθώ λιγάκι αλλά... πάλι τα κατάφερα να ξυπνήσω άγρια χαράματα. Έφτιαξα τα καφεδάκια μας και σκέφτηκα για πρωινό να φτιάξω τηγανίτες. Χτύπησα 2 αυγά με 4 κουταλιές ζάχαρη , ένα φλιτζάνι γάλα, 4 κουταλιές λιωμένο βούτυρο, 1 πρέζα αλάτι και 2 κούπες φαρίνα και τα τηγάνισα σε βουτυρωμένο τηγάνι...Τα πασπάλισα όταν ήταν έτοιμα με μέλι και κανέλα και έτσι φάγαμε ένα νόστιμο πρωινό.

Εκεί που καθόμουν πήρα χρωματιστές χαρτοπετσέτες και με αυτές έφτιαξα τα γνωστά χάρτινα πον πον .Μου φαινόταν άδεια και άχρωμη η τραπεζαρία μου και είπα να της δώσω λίγη ζωή.

          Ακόμα και οι κουρτίνες μου άλλαξαν και μπήκαν άλλες με λουλούδια. Ήθελα με κάποιο τρόπο η άνοιξη να μπει στο σπίτι μου στην Αθήνα.

Δεν είμαι βέβαια μακριά από την μέρα πόυ θα πάω στην εξοχή να μαζέψω χαμομηλάκι , να το αποξηράνω για να πίνουμε ζεστό ρόφημα με με μέλι το χειμώνα πρώτα ο Θεός. 

Πως θα το αποξηράνω? Θα τα πάρω θα τα πλύνω καλά,θα τα αφήσω στο σουρωτήρι να στραγγίξουν,  θα τα απλώσω σε ταψάκι, θα βάλω ένα κομμάτι τούλι απο πάνω και θα τα αφήσω να αποξηρανθούν για μερικές μέρες. 

Έχω και εδώ χαμομήλι αλλά ψάχνω πρόφαση για να πηγαίνω. Είναι και η στιγμή που θα αρχίσουν οι εργασίες για την ανακαίνιση του σπιτιού μας.

Αυτά τα λίγα. Ως την επόμενη φορά ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Κοντά στη Φύση

    Άλλο ένα πανέμορφο πολύχρωμο σαββατοκύριακο στη φύση. Ξύπνημα το πρωί με γεμάτα οξυγόνο πνευμόνια, ήπια ζεστό καφεδάκι, φάγαμε μικρά τυροψωμάκια για πρωινούλη, πήρα σακουλίτσες, ένα μαχαίρι και ξεκίνησα να κόψω χορταράκια. Λίγο τα πανέμορφα ανθισμένα τοπία, λίγο η αίσθηση ελευθερίας με έκανε να νιώθω παιδί. 

Παρέα με τα μικρά μου ζουζουνάκια οργώσαμε τα βουνά μας. Σας τα έχω συστήσει? 

Αυτή είναι η Λιλίτσα μου. 

Αυτός είναι ο Περικλάκος μου.....

 Γυρίσαμε όλο το πρωί και αποφασίσαμε κάποια στιγμή να γυρίσουμε. Στην Αθήνα πάμε από το ένα στενό στο άλλο και κουραζόμαστε ενώ εκεί κι άλλες 3 ώρες να καθόμασταν δεν καταλαβαίναμε τίποτα.... 

Η υπόλοιπη μέρα συνεχίστηκε με μαγειρέματα , λίγο μπουζουκάκι από τον πεθερό μου και τραγούδι από τον καλό μου. 

   Την επόμενη μέρα αποφασίσαμε να βγούμε να ψάξουμε για άγρια σπαράγγια. Δύσκολα να τα κόψεις αφού ζουν μέσα στα αγκάθια αλλά η χαρά μου όταν είδα γεμάτη τη σακούλα με έκανε να ξεχάσω τον πόνο. 

   Στο γυρισμό μάζεψα αρκετές μαργαρίτες και ανεμώνες για να μπει η άνοιξη μέσα στο μικρό σπιτάκι μας . Τα έβαλα σε βαζάκια και βλέποντάς τα άνοιγε η ψυχή μου. Απίστευτο πως αυτά τα πράγματα σου αλλάζουν την ψυχολογία. Μια βόλτα στο βουνό, λίγα όμορφα λουλουδάκια και είσαι πραγματικά γεμάτος ομορφιά και μέσα στη ψυχή σου!

        Πίσω στο σπίτι θέλαμε κάτι να τσιμπήσουμε ελαφρύ. Είχα τα σπαράγγια μου , αυγουλάκια ολόφρεσκα, ολόφρεσκα κρεμμυδάκια από το μποστανάκι μου, οπότε μου φάνηκε καλή ιδέα μια ομελέτα. 

Τσιγάρισα το κρεμμυδάκι, έριξα τα σπαράγγια με ελάχιστο νεράκι να μαλακώσουν αφού πρώτα τα έπλυνα καλά και τα έκοψα. Όταν δεν είχε μείνει σχεδόν καθόλου νερό στο τηγάνι έριξα τα αυγουλάκια, αλάτι, πιπέρι και έτοιμη η ομελέτα μου. Έκοψα ντομάτα και αγγούρι, φρέσκο ζεστό ψωμάκι , λίγη φετούλα  και ένα ποτήρι μπύρα. Αυτό ήταν υγιεινά, όλα κομμένα και μαζεμένα με τα χεράκια μου και η απόλαυση διπλή. 

Μαγειρεύονται και με άλλον τρόπο που μου ήρθε χθες και τελικά ήταν πετυχημένος. Κάποια στιγμή θα σας τον γράψω. 

Το απόγευμα αποφάσισα να ασχοληθώ με τα γεράνια μου ,τις τριανταφυλλιές μου , να κόψω λεμόνια να πάρω μαζί μου στην Αθήνα. Κάπως έτσι τελείωσε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο στη φύση. Μετά την ανακαίνιση του σπιτιού στόχος να μείνουμε μόνιμα εκεί. Ελπίζω να τελειώσει σύντομα για να μπορέσουμε να το υλοποιήσουμε. 

Μέχρι την επόμενη ανάρτηση να σας έχει ο καλός Θεούλης γερούς και δυνατούς. 

  

                                                                                                                                                         

Διακοσμητικές ανησυχίες!

    Λοιπόν μπήκε επίσημα η Άνοιξηηηηη!!! Σκέφτομαι συνέχεια τρόπους να αλλάξω το σπίτι,  έχω πολλές ιδέες και δεν ξέρω από που να αρχίσω! Για αρχή πήγαμε με τον καλό μου στο εξοχικό μας στην Ερέτρια και φύτεψα πολλά γεράνια. Λατρεύω τα γεράνια. Έντονα χρώματα, καθόλου δύσκολα φυτά και δίνουν απόστευτη ομορφιά όπου και να τα φυτέψεις. 

                  Εννοείτε ότι διάλεξα τα αγαπημένα μου χρώματα. Φούξια και πορτοκαλί. Ο πεθερός μου είχε την πολύ γλυκιά ιδέα να τα ονομάσει κιόλας. Το φούξια Κωνσταντίνα και το πορτοκαλί Παναγιώτης (ο αντρούλης μου).  Επόμενο βήμα να το βάψουμε για να φύγει αυτό το άσπρο από τον τοίχο που πραγματικά στην διάθεσή μου δεν κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη. Πραγματικά ναί ακόμα και το φούξια πέρασε από το μυαλό μου αλλά επειδή η ιδέα να φτιάξω το σπίτι της Barbie μάλλον δεν θα ενθουσιάσει τον καλό μου. Οπότε κατέληξα σε ένα γλυκό ροδακινί. Αγαπώ το vintage. Πραγματικά δεν ξέρω από που προέκυψα ρομαντική και ονειροπόλα. Δεν ήξερα ότι πιάνει το χεράκι μου με τα DIY πράγματα. Από τότε που το ανακάλυψα δεν έχω σταματήσει να ψάχνω, να σκέφτομαι τι θα κάνω, να μαζεύω υλικά για να μπω στη δράση. 

     Το vintage λέω να το χρησιμοποιήσω στο δωματιάκι μας. Θα αναρτήσω κάποιες ιδέες εδώ και ίσως αναρτώντας τα να καταλήξω και κάπου. 

           Τελικά ούτε η κουζίνα μας θα γλυτώσει το vintage μου φαίνεται. Ίσως με ένα βάψιμο στα ήδη υπάρχοντα ντουλάπια, τραπέζι και καρέκλες, με μερικά καινούρια υφάσματα κουρτίνες και μικρές λεπτομέρειες να το καταφέρω. Ίσως και με λίγη βοήθεια από τον αντρούλη μου στα βαριά. Να λίγες 2 -3 ιδέες...

Η πρώτη φέρνει αρκετά στην κουζινούλα μας. Μάλλον θα το έχω στα υπόψιν!