Πρωτομαγιά, λουλούδια και ξεκούραση!

    Πρωτομαγιά και φύση! Είπα να πάρω την οικογένειά μου και να φύγουμε επιτέλους στο χωριό. Η ανάγκη για ξεκούραση μεγάλη και πιστεύω η φύση είναι απόλυτα κατάλληλη για ξεκούραση. Φυσικά σαν γυναίκα κάτι θα βρω να κάνω αλλά τουλάχιστον εκεί ότι και να κάνω εκεί είναι ευχάριστο! Ο πεθερός μου παίζει το μπουζουκάκι του, οπότε οι δουλίτσες γίνονται με τα μουσικής. Τα καλούδια μας έχουν αρχίσει και φουντώνουν, τα λουλούδια ομορφαίνουν το τοπίο, τα σκυλάκια παίζουν γύρω γύρω. Αυτή είναι η ζωή σκέφτομαι κάθε φορά. Δεν χορταίνω να φωτογραφίζω τα πάντα.

Τα καλούδια μου
Ντοματιές, αχλαδιά, βερικοκιά, κολοκυθιά

Τα λουλούδια μου

  Φέτος έφτιαξα και το στεφάνι μου με φρέσκα λουλουδάκια γιατί συνήθως το έκανα βελονάκι. 

    Με έπιασε και μια λιγούρα για χαλβά Φαρσάλων, γυρίσαμε όλη την Ερέτρια αλλά δεν βρήκαμε

πουθενά. Έτσι αποφάσισα να τον φτιάξω μόνη μου με μια παλιά συνταγή που είχα. Έτσι φάγαμε όλοι σπιτικό χαλβά και κάναμε και την οικονομία μας. Εννοείτε δεν παρέλειψα τις βολτούλες μου στην πανέμορφη φύση μας με τον αντρούλη μου!

Αυτό το πανέμορφο τοπίο είναι ακριβώς πίσω από το σπίτι μας. Περνάω ατέλειωτες ώρες εκεί. Με γαληνεύει. 

   Γυρνώντας στην Αθήνα κάθε φορά νιώθω περίεργα σαν να πηγαίνω να συναντήσω το άγχος. Το έχει αυτό η Αθήνα μας. Όλοι μας αλλάζουμε εδώ. Τρέχουμε να προλάβουμε τις δουλειές ξεχνώντας πως το αληθινό νόημα της  ζωής είναι πιο απλό. Ίσως μέσα μας όλοι το ξέρουμε αλλά φοβόμαστε να πάρουμε τα ρίσκα. 

Α!!! Να μην ξεχάσω να αναρτήσω φωτογραφίες από τις μασκότ μας!

Ο Περικλής και η Λιλίτσα!

Αυτά τα όμορφα κι αυτή τη φορά ! 

Φιλάκια !

Κωνσταντίνα!!!!

 

Φτιάχνοντας τον κήπο!!!

     Χριστός Ανέστη, χρόνια πολλά!!!! Εύχομαι η ανάσταση του Κυρίου μας να γεμίσει τις ψυχές μας με αγάπη και αισιοδοξία!!!

    Δυστυχώς φέτος δεν κατάλαβα και πολύ Πάσχα γιατί δουλεύω 7 μέρες την εβδομάδα. Γι' αυτό και δεν έχω αναρτήσει καθόλου. Η κούραση πολύ και η τελευταία φορά που ξεκουράστηκα ήταν πριν από ένα μήνα περίπου. Υπομονή βέβαια αλλά μου έχει λείψει η βόλτα μου στην εξοχή. Θα ήθελα να είμαι εκεί να προσέχω τις ντοματούλες μου, τα αγγουράκια μου, τα κολοκυθάκια μου, τις πιπερίτσες μου και τα λουλούδια που συνέχεια αυξάνονται στον κήπο μας. (Φαντάζομαι του χρόνου τέτοια εποχή όλα θα έχουν φουντώσει και θα φαίνονται πολύχρωμα και όμορφα). 

 Αυτά είναι τα καλούδια μου, φούντωσε ο μαϊντανός και ο δυόσμος τα εγκαινίασα κιόλας στα φαγάκια μου. Μου έχει μπει η ιδέα να φτιάξω αυτή την γλάστρα από παλέτα να βάλω κι άλλα μυρωδικά. Κάτι τέτοιο ας πούμε.

  Μακάρι να με αξιώσει ο Θεός να βρώ λίγο χρόνο να το φτιάξω. Δεν είναι και τόσο δύσκολο να το φτιάξει κανείς. Τόσες ιδέες τόσα όμορφα πράγματα που έχω στο μυαλό μου και να μου λείπει ο χρόνος. Θα βρεθεί όμως που θα πάει...! Ένα ένα τη φορά και όλα γίνονται. 

   Φύτεψα και τις ντοματούλες μου και άλλα τα οποία όμως δεν έβγαλα φωτογραφία.Θα το κάνω σίγουρα μέχρι την επόμενη ανάρτηση. Θα έχουν φουντώσει και λίγο. Το μόνο που κατάφερα να τραβήξω ήταν οι ντοματούλες μόλις τις φύτεψα! Μάζεψα και το χαμομηλάκι μου όπως είχα πει την άλλη φορά και είναι στη φάση που αποξηραίνεται. 

     Πάντα και παντού με τα μικρά μου τα οποία κάθε φορά στην εξοχή φαίνονται χαρούμενα και με συνοδεύουν στις βόλτες μου. Φυσικά όταν γυρνάμε στην Αθήνα θέλουν ολική επαναφορά όπως και κάναμε. Η κομμώτρια μας κάνει θαύματα με τα μικρά μας ζουζουνάκια. 

 Δεν θα αναρτήσω τραπέζια και αρνιά γιατί δεν τα είδα άρα δεν τα αποθανάτισα κιόλας. Το μόνο σε αρνί που έφαγα ήταν η σούπα με αρνί και αυγολέμονο που το τρώνε σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας ανήμερα του Πάσχα το οποίο γίνεται πεντανόστιμο και για ότι κρέας έμεινε είναι μια πολύ ωραία λύση. για να μην πάει χαμένο το κρέας. Θα γράψω παρακάτω τη συνταγή. 

Συνταγή

Σούπα με αρνάκι αυγολέμονο

1 1/2 αρνί (μπροστινό πόδι) (εγώ έβαλα το ήδη ψημένο από το Πάσχα)

3   φλιτζανάκια μικρά ρύζι 

2 αυγά 

2-3 λεμόνια

αλάτι - πιπέρι

Εκτέλεση

Έβαλα το αρνί να βράσει λίγο. Έβαλα τα κομμάτια κρέατος σε πιατέλα, σούρωσα το νερό, πρόσθεσα ένα ποτήρι νερό ακόμα και μόλις έβρασε έριξα το ρύζι το αλάτι το πιπέρι. Όταν ήταν έτοιμη η σούπα, χτύπησα τα αυγά με το χυμό από τα λεμόνια, πήρα λίγο λίγο ζουμάκι από την σούπα , έριξα το αυγολέμονο μέσα στη κατσαρόλα και η σούπα μου ήταν έτοιμη. 

Όταν το κρέας είναι ωμό το βράζουμε αρχικά γύρω στα 90', το ξαφρίζουμε και από εκεί και πέρα η διαδικασία είναι ίδια.  

Μέχρι το βράδυ δεν είχε μείνει τίποτα! 

Είναι και η στιγμή που αρχίζω την επόμενη κουβέρτα μου με βελονάκι. Μπαίνοντας στο Pinterest.com

βρίσκω πάντα υπέροχα σχέδια για κουβέρτες και μαξιλάρια με βελονάκι. 

Αυτά είναι λίγα από αυτά που έχω φτιάξει μαθαίνοντας βελονάκι. 

Η επόμενη κουβερτούλα μου είναι αυτή εδώ

       Την βρήκα ψάχνοντας ιδέες για κάτι καινούριο και κάπως vintage μιας και έχω την τρέλα μου με αυτό το στυλ διακόσμησης. Οι οδηγίες ΕΔΩ! Μόλις θα ξεκηνίσω και θα το έχω φτάσει κάπου θα το περάσω κι αυτό εδώ. 

Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά.

Λουλούδια παντού!

    Χθες είχα την ανάγκη να βρεθώ κοντά στην πολυαγαπημένη μου Αγία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου. Είναι δίπλα στο σπίτι μου και πηγαίνω αρκετά συχνά. Την εμπιστεύομαι και την αγαπώ. Φοράω πάντα τα φυλαχτά της και νιώθω ότι την έχω κοντά μου. Πάντα βγαίνοντας από το μοναστήρι νιώθω ελαφριά σαν να μου παίρνει όλα τα βάρη. Μεγάλη η Χάρη της. Κάθομαι λιγάκι στην Θαυματουργή της εικόνα και ύστερα φεύγω.

 Έτσι γεμάτη ηρεμία φεύγω από εκεί πιστεύοντας απόλυτα ότι μου δίνει δύναμη σε ότι κι αν κάνω!

       Σήμερα Σάββατο, είπα θα κοιμηθώ λιγάκι αλλά... πάλι τα κατάφερα να ξυπνήσω άγρια χαράματα. Έφτιαξα τα καφεδάκια μας και σκέφτηκα για πρωινό να φτιάξω τηγανίτες. Χτύπησα 2 αυγά με 4 κουταλιές ζάχαρη , ένα φλιτζάνι γάλα, 4 κουταλιές λιωμένο βούτυρο, 1 πρέζα αλάτι και 2 κούπες φαρίνα και τα τηγάνισα σε βουτυρωμένο τηγάνι...Τα πασπάλισα όταν ήταν έτοιμα με μέλι και κανέλα και έτσι φάγαμε ένα νόστιμο πρωινό.

Εκεί που καθόμουν πήρα χρωματιστές χαρτοπετσέτες και με αυτές έφτιαξα τα γνωστά χάρτινα πον πον .Μου φαινόταν άδεια και άχρωμη η τραπεζαρία μου και είπα να της δώσω λίγη ζωή.

          Ακόμα και οι κουρτίνες μου άλλαξαν και μπήκαν άλλες με λουλούδια. Ήθελα με κάποιο τρόπο η άνοιξη να μπει στο σπίτι μου στην Αθήνα.

Δεν είμαι βέβαια μακριά από την μέρα πόυ θα πάω στην εξοχή να μαζέψω χαμομηλάκι , να το αποξηράνω για να πίνουμε ζεστό ρόφημα με με μέλι το χειμώνα πρώτα ο Θεός. 

Πως θα το αποξηράνω? Θα τα πάρω θα τα πλύνω καλά,θα τα αφήσω στο σουρωτήρι να στραγγίξουν,  θα τα απλώσω σε ταψάκι, θα βάλω ένα κομμάτι τούλι απο πάνω και θα τα αφήσω να αποξηρανθούν για μερικές μέρες. 

Έχω και εδώ χαμομήλι αλλά ψάχνω πρόφαση για να πηγαίνω. Είναι και η στιγμή που θα αρχίσουν οι εργασίες για την ανακαίνιση του σπιτιού μας.

Αυτά τα λίγα. Ως την επόμενη φορά ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Κοντά στη Φύση

    Άλλο ένα πανέμορφο πολύχρωμο σαββατοκύριακο στη φύση. Ξύπνημα το πρωί με γεμάτα οξυγόνο πνευμόνια, ήπια ζεστό καφεδάκι, φάγαμε μικρά τυροψωμάκια για πρωινούλη, πήρα σακουλίτσες, ένα μαχαίρι και ξεκίνησα να κόψω χορταράκια. Λίγο τα πανέμορφα ανθισμένα τοπία, λίγο η αίσθηση ελευθερίας με έκανε να νιώθω παιδί. 

Παρέα με τα μικρά μου ζουζουνάκια οργώσαμε τα βουνά μας. Σας τα έχω συστήσει? 

Αυτή είναι η Λιλίτσα μου. 

Αυτός είναι ο Περικλάκος μου.....

 Γυρίσαμε όλο το πρωί και αποφασίσαμε κάποια στιγμή να γυρίσουμε. Στην Αθήνα πάμε από το ένα στενό στο άλλο και κουραζόμαστε ενώ εκεί κι άλλες 3 ώρες να καθόμασταν δεν καταλαβαίναμε τίποτα.... 

Η υπόλοιπη μέρα συνεχίστηκε με μαγειρέματα , λίγο μπουζουκάκι από τον πεθερό μου και τραγούδι από τον καλό μου. 

   Την επόμενη μέρα αποφασίσαμε να βγούμε να ψάξουμε για άγρια σπαράγγια. Δύσκολα να τα κόψεις αφού ζουν μέσα στα αγκάθια αλλά η χαρά μου όταν είδα γεμάτη τη σακούλα με έκανε να ξεχάσω τον πόνο. 

   Στο γυρισμό μάζεψα αρκετές μαργαρίτες και ανεμώνες για να μπει η άνοιξη μέσα στο μικρό σπιτάκι μας . Τα έβαλα σε βαζάκια και βλέποντάς τα άνοιγε η ψυχή μου. Απίστευτο πως αυτά τα πράγματα σου αλλάζουν την ψυχολογία. Μια βόλτα στο βουνό, λίγα όμορφα λουλουδάκια και είσαι πραγματικά γεμάτος ομορφιά και μέσα στη ψυχή σου!

        Πίσω στο σπίτι θέλαμε κάτι να τσιμπήσουμε ελαφρύ. Είχα τα σπαράγγια μου , αυγουλάκια ολόφρεσκα, ολόφρεσκα κρεμμυδάκια από το μποστανάκι μου, οπότε μου φάνηκε καλή ιδέα μια ομελέτα. 

Τσιγάρισα το κρεμμυδάκι, έριξα τα σπαράγγια με ελάχιστο νεράκι να μαλακώσουν αφού πρώτα τα έπλυνα καλά και τα έκοψα. Όταν δεν είχε μείνει σχεδόν καθόλου νερό στο τηγάνι έριξα τα αυγουλάκια, αλάτι, πιπέρι και έτοιμη η ομελέτα μου. Έκοψα ντομάτα και αγγούρι, φρέσκο ζεστό ψωμάκι , λίγη φετούλα  και ένα ποτήρι μπύρα. Αυτό ήταν υγιεινά, όλα κομμένα και μαζεμένα με τα χεράκια μου και η απόλαυση διπλή. 

Μαγειρεύονται και με άλλον τρόπο που μου ήρθε χθες και τελικά ήταν πετυχημένος. Κάποια στιγμή θα σας τον γράψω. 

Το απόγευμα αποφάσισα να ασχοληθώ με τα γεράνια μου ,τις τριανταφυλλιές μου , να κόψω λεμόνια να πάρω μαζί μου στην Αθήνα. Κάπως έτσι τελείωσε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο στη φύση. Μετά την ανακαίνιση του σπιτιού στόχος να μείνουμε μόνιμα εκεί. Ελπίζω να τελειώσει σύντομα για να μπορέσουμε να το υλοποιήσουμε. 

Μέχρι την επόμενη ανάρτηση να σας έχει ο καλός Θεούλης γερούς και δυνατούς. 

  

                                                                                                                                                         

Διακοσμητικές ανησυχίες!

    Λοιπόν μπήκε επίσημα η Άνοιξηηηηη!!! Σκέφτομαι συνέχεια τρόπους να αλλάξω το σπίτι,  έχω πολλές ιδέες και δεν ξέρω από που να αρχίσω! Για αρχή πήγαμε με τον καλό μου στο εξοχικό μας στην Ερέτρια και φύτεψα πολλά γεράνια. Λατρεύω τα γεράνια. Έντονα χρώματα, καθόλου δύσκολα φυτά και δίνουν απόστευτη ομορφιά όπου και να τα φυτέψεις. 

                  Εννοείτε ότι διάλεξα τα αγαπημένα μου χρώματα. Φούξια και πορτοκαλί. Ο πεθερός μου είχε την πολύ γλυκιά ιδέα να τα ονομάσει κιόλας. Το φούξια Κωνσταντίνα και το πορτοκαλί Παναγιώτης (ο αντρούλης μου).  Επόμενο βήμα να το βάψουμε για να φύγει αυτό το άσπρο από τον τοίχο που πραγματικά στην διάθεσή μου δεν κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη. Πραγματικά ναί ακόμα και το φούξια πέρασε από το μυαλό μου αλλά επειδή η ιδέα να φτιάξω το σπίτι της Barbie μάλλον δεν θα ενθουσιάσει τον καλό μου. Οπότε κατέληξα σε ένα γλυκό ροδακινί. Αγαπώ το vintage. Πραγματικά δεν ξέρω από που προέκυψα ρομαντική και ονειροπόλα. Δεν ήξερα ότι πιάνει το χεράκι μου με τα DIY πράγματα. Από τότε που το ανακάλυψα δεν έχω σταματήσει να ψάχνω, να σκέφτομαι τι θα κάνω, να μαζεύω υλικά για να μπω στη δράση. 

     Το vintage λέω να το χρησιμοποιήσω στο δωματιάκι μας. Θα αναρτήσω κάποιες ιδέες εδώ και ίσως αναρτώντας τα να καταλήξω και κάπου. 

           Τελικά ούτε η κουζίνα μας θα γλυτώσει το vintage μου φαίνεται. Ίσως με ένα βάψιμο στα ήδη υπάρχοντα ντουλάπια, τραπέζι και καρέκλες, με μερικά καινούρια υφάσματα κουρτίνες και μικρές λεπτομέρειες να το καταφέρω. Ίσως και με λίγη βοήθεια από τον αντρούλη μου στα βαριά. Να λίγες 2 -3 ιδέες...

Η πρώτη φέρνει αρκετά στην κουζινούλα μας. Μάλλον θα το έχω στα υπόψιν!

Σε έναν μήνα Χριστούγεννα...

Σε έναν μήνα Χριστούγεννα...

Δεν ξέρω αν βιάστηκα αλλά ήμουν ανυπόμονη. Έτσι αφού έκανα έναν γενικό καθαρισμό θέλησα να στολίσω το δέντρο μου. Τα φώτα, τα στολίδια μου φτιάχνουν την διάθεση. Πιστεύω στον περισσότερο κόσμο.  Αμέσως άλλαξε το σπίτι. Κάπου εκεί στο δεντράκι μου έβαλα και την δική μου πινελιά και έπλεξα κι εγώ δικό μου στολίδι. Το οποίο το αντέγραψα απο ΕΔΩ!

Τα κατάφερα νομίζω.

Και το δεντράκι μου :D!

Μπορώ κι εγώ

Ξεκίνησα με μια εικόνα. Ίσως γιατί αυτή είναι που όταν κλείνω τα μάτια ηρεμεί την ψυχούλα μου.

 Με λένε Κωνσταντίνα. Είμαι 29 χρονών και είναι η μέρα που αποφάσισα πως ζω μια ζωή που δεν μου αρέσει. Κάνω μια δουλειά που δεν μου αρέσει και με κάποιο τρόπο αποφάσισα να το αλλάξω. Ή μόλις άρχισα να το αλλάζω. 

   Αγαπώ τα σιχ τσού, κατάφερα να έχω δύο και τα λατρεύω. Αν μπορούσα να έχω 20 δεν θα με ενοχλούσε καθόλου. 

Πραγματικά τα αγαπώ, με κάνουν να χαμογελώ και όταν τα πέρνω αγκαλιά νιώθω υπέροχα. 

Αγαπώ και το πλέξιμο με βελονάκι. Αυτό είναι ένα καινούριο χόμπι που ανακάλυψα ότι μου αρέσει. 

Μου αρέσει κυρίως να πλέκω κουβέρτες και μαξιλαροθήκες. Μου φέρνει ψυχική ηρεμία.  Δεν είναι τυχαίο που είναι μια καλή μέθοδος για την καταπολέμηση του άγχους. Πραγματικά βοηθάει. Έχω ξοδέψει τουλάχιστον 20 χρόνια από την ζωή μου κάνοντας και ζώντας απίστευτα πράγματα, έξαλλα για να ανακαλύψω ότι αυτό που με κάνει να    αισθάνομαι γαλήνια είναι το βελονάκι.  Το ανακάλυψα όταν ξαφνικά έπεσα πάνω σε αυτό το blog.

http://attic24.typepad.com/weblog/blooming-flower-cushion.html

Τα τόσα απλά, όμορφα και παλιομοδίτικα πράγματα που κάνει αυτή η γυναίκα με έκανε να καθήσω να διαβάσω ένα ένα όλα τα θέματα στο blog της. Όσο το διάβαζα έβαζα τον εαυτό μου στον τρόπο ζωής της και αισθανόμουν τόσο όμορφα! Άρχισα ψάχνοντας δωρεάν μαθήματα στο διαδίκτυο και σιγά σιγά κατάφερα να φτιάξω κάποια ψιλοπράγματα.

                                                                                                                                                                       Και φυσικά συνεχίζω και μαθαίνω!
Αυτό το blog φτιάχτηκε σαν ημερολόγιο για μένα. Ίσως για να βλέπω καθημερινά ποιους από τους στόχους ή αυτά που μου αρέσουν έχω βάλει στην καθημερινότητά μου.